Κορυδαλλέως  7-9 

(1970-1980)

(Θεόφιλος Σκορδαλός 1570- 1645)

Ι.

Στενό δρομάκι δίχως

παρτέρια δέντρα και πουλιά

ωραία μου την έσκασες Θεόφιλε

τζάμπα ονειρεύτηκα ουράνιους

Κορυδαλλούς στο τζάμι μου

ολόκληρος φιλόσοφος να ψεύδεσαι

ντροπή σου

Μόνο αυτοκινήτων μηχανές

βογκούσαν τρίζανε τη νύχτα

κίτρινα τρόλεϊ σκουπιδιάρικα

και το εβδομήντα τρία ερπύστριες

χαράματα μου γκρέμισαν

τον ύπνο για καιρό

Ξημερώνοντας δεκαοκτώ

είδα ψηλά στα σύρματα

να τρέμουνε αναιμικές

δεκαοχτούρες

το καναρίνι μου σκυφτό

στα σίδερα να κλαίει

Τώρα πια δίχως μας

ξένες λαλιές χτυπιούνται

στους τοίχους των ορόφων

αντιλαλούνε στα μισότυφλα

κουφώματα