Αρχική » Κριτικές

Ο Γιώργος Γιαννόπουλος για τη συλλογή διηγημάτων "Ομελέτα με μανιτάρια" (περ. Ένεκεν τ.χ. ,Μάρτιος 2008)

  • Facebook
  • Twitter
  

 

 
Αν υ­πάρ­χει «γυ­ναι­κεί­α» γρα­φή στη λο­γο­τε­χνί­α, τα δι­η­γή­μα­τα της Η­ρώς Νι­κο­πού­λου α­πο­τε­λούν μια εν­δι­α­φέ­ρου­σα ε­φαρ­μο­γή του εί­δους, μια πε­ρι­ή­γη­ση στους τρό­πους που συ­ναρ­θρώ­νουν τη γυ­ναι­κεί­α ταυ­τό­τη­τα. Με η­ρω­ί­δες της «κα­θη­με­ρι­νό­τη­τας» αλ­λά και σε γό­νι­μο δι­ά­λο­γο με λο­γο­τε­χνι­κές περ­σό­νες, η συγ­γρα­φέ­ας ε­πι­λέ­γει μια γρα­φή χα­μη­λών τό­νων με α­φη­γη­μα­τι­κές α­ρε­τές, πα­ράλ­λη­λη με την πραγ­μα­τι­κό­τη­τα, για να κα­τα­στή­σει πιο έν­το­νη την α­πο­κά­λυ­ψη της α­λή­θεια­ς1 μια κο­ρύ­φω­ση, που πα­ρα­πέμ­πει στην «πρω­ταρ­χι­κή σκη­νή» και υ­πο­γραμ­μί­ζει, σαν ε­ρώ­τη­μα που αρ­θρώ­νε­ται σε δεύ­τε­ρο ε­πί­πε­δο, μια θε­με­λι­ώ­δη «γυ­ναι­κεί­α» αν­τί­φα­ση. Πώς το σώ­μα που ε­νέ­χει και αν­τέ­χει τη ζω­ή μπο­ρεί να στα­θεί μέ­σα στο πο­τά­μι του χρό­νου και α­πέ­ναν­τι στα, φαλ­λι­κού πε­ρι­ε­χο­μέ­νου φαν­τά­σμα­τα, που ο­ρί­ζουν τη ζω­ή του έ­τε­ρου ή­μι­συ και κα­θο­ρί­ζουν, σε με­γά­λο βαθ­μό α­κό­μη δυ­στυ­χώς, την κυ­ρί­αρ­χη αι­σθη­τι­κή και ι­δε­ο­λο­γί­α.
Τελευταία Ανανέωση:
Κυρ, 05/22/2011 - 16:12